Maand: december 2011

De straten van Enschede zijn omgetoverd met mooie lichtjes en versieringen. In de winkels heerst een gezellige sfeer. De lucht van oliebollen, Glühwein, kaneel en veel andere hemelse geuren komen je in de hele stad tegemoet. 

Kerst is wat mij betreft een echt familiefeest! Lekker samen met familie en vrienden dineren, met warme chocolademelk romantisch voor het knapperend haardvuur zitten (persoonlijk heb ik de dvd variant, maar net zo gezellig en knus)!

Kortom, het is weer bijna kerst!!! De tijd vliegt en we hebben alweer bijna een jaar achter ons liggen.

Eindejaarsgedachten over mobiliteit…
Het afgelopen jaar is een enorm druk jaar geweest, waarin wij veel hebben bereikt. Bij het onderwerp mobiliteit is het tot nu toe vooral gegaan over het openbaar vervoer. In Enschede hebben wij flink geïnvesteerd in vrijliggende busbanen in alle vier windrichtingen. De busbanen worden niet alleen door bussen gebruikt, maar hebben ook een belangrijke functie voor brandweer en ambulances en dus voor onze veiligheid. Verder hebben wij de invoering van gratis openbaar vervoer voor 70 plussers weten te realiseren. Wat de PvdA betreft, een geslaagde actie omdat wij willen voorkomen dat ouderen in een maatschappelijk isolement raken. Zij kunnen zo vaker de deur uit om bijvoorbeeld familie of leeftijdsgenoten te bezoeken, om boodschappen te doen of om deel te nemen aan (maatschappelijke) activiteiten. Ouderen die een auto hebben, zullen die wellicht vaker laten staan of misschien helemaal afschaffen, ook vanwege de steeds hogere brandstofprijzen. Dat heeft dan weer een positief effect op de capaciteitsbehoefte van de wegen (singels) en dat is uiteindelijk ook beter voor het milieu.

…fietsbeleid…
We hebben het afgelopen jaar de fietser weer op de agenda gezet, om te beginnen met een Raadsatelier over de betekenis van een actief fietsbeleid in het kader van bereikbaarheid, veiligheid en duurzaamheid in Enschede. Fietsen is niet alleen goed voor de bereikbaarheid van de binnenstad, maar ook beter voor het milieu en uitstekend voor de gezondheid! Tijdens de behandeling van de Programmabegroting werd ons amendement om € 1 miljoen vrij te spelen voor een inhaalslag in onderhoud van fietspaden de veiligheid bij kruispunten aangenomen. Een ander punt was realisatie van het fietspad langs de Zuid Esmarkerrondweg. De aanleg van dit fietspad speelt al vele jaren. Auto’s en fietsers moeten dezelfde smalle, bochtige weg delen wat tot gevaarlijke situaties leidt. De aanleg van een fietspad staat bovendien opgenomen in het coalitieakkoord. We brachten dit in bij de begrotingsbehandeling en hadden al een amendement in de achterzak om geld vrij te maken voor een snelle aanpak. Uiteindelijk kregen wij de toezegging dat de aanleg vóór 2014 gaat beginnen. Verder hebben wij ons ingezet om in de op te stellen fietsbeleidsnota, die begin 2012 zal verschijnen, met een heldere ambitie in procenten te komen voor de verhoging van het aantal verplaatsingen per fiets. Mijn pleidooi om van Enschede weer een fietsstad te maken is in 2011 begonnen en zal in 2012 zeker een vervolg krijgen.

… en jongeren
Mijn andere speerpunt is jongeren. Met de meeste jongeren in Enschede gaat het gelukkig goed. Een kleine groep heeft de afgelopen periode echter voor ‘overlast’ en criminaliteit gezorgd. Jongeren hebben problemen thuis of op school. De politie heeft goed werk geleverd bij de aanpak van de overlastgevende groepen. Wij hebben straatcoaches ingezet om de politie te ondersteunen en om mee te denken over preventieve aanpak om “overlast” te voorkomen. Verder hebben wij onveilige situaties kunnen oplossen door lijntjes kort te houden en frequent met omwonenden, ondernemers en niet in de laatste plaats met jongeren samen naar oplossingen te zoeken. Bij overlast van jongeren gaat het natuurlijk ook om beeldvorming. Ouderen hebben soms een subjectief negatief beeld, waar angst een rol bij speelt. Wanneer een groep jongeren bij elkaar komt, wil dat niet altijd zeggen dat ze overlast gaan veroorzaken. Ik vind dat wij een taak hebben jongeren de mogelijkheid te bieden tot het volgen van een opleiding, het vinden van een stageplek en/of een (bij)baan en het kunnen sporten bij een (betaalbare) sportvereniging. Dan hebben zij minder tijd en energie om op straat rond te hangen en dus “overlast” te veroorzaken. Wij hebben de afgelopen periode op vele plekken voorzieningen weten te realiseren waar jongeren bij elkaar kunnen komen om sport- en culturele activiteiten te kunnen ontplooien. Sporten is gezond. Ook ontmoet je nieuwe mensen en bouw je nieuwe contacten op. Dat is goed voor je zelfvertrouwen.

Mijn motto voor 2012 is: “Beweeg elke dag minimaal een half uur! Bewegen is gezond! Ga sporten!”

Ik wens u allen prettige kerstdagen en een voorspoedig, gezond en gelukkig 2012!!!

In de gemeenteraadsvergadering op maandag 19 december is gesproken over de lange termijn financiering mobiliteit. Voor de PvdA was het afmaken van de busbaan op de Hengelosestraat (fase 5) punt van aandacht.

Wij hebben dit eruit gelicht, omdat wij het niet alleen voor busreiziger belangrijk vinden dat er een aaneengesloten goede baan is tussen Enschede en Hengelo, maar ook voor de fietser.

In 2009 heeft collega Dennis Bouwman vragen gesteld over de belabberde staat van het fietspad langs de Hengelosestraat. Hij kreeg toen te horen dat de aanpak van dit fietspad meegenomen zou worden bij de aanleg van de busbaan.

Nu, in 2011, heeft de wethouder toegezegd in het voorjaar van 2012 met een voorstel naar de Raad te komen om de busbaan in een versoberde versie uit te voeren. Daardoor zal ook geld beschikbaar zijn om het fietspad aan te pakken. Voor de PvdA twee vliegen in één klap. Als alles mee zit, zal het geheel in 2012 gerealiseerd worden.

Op maandag 19 december hebben wij de laatste gemeenteraadsvergadering van het jaar 2011 gehad. Aan de orde was onder meer het Verkeerscirculatieplan binnenstad (VCP). Dit plan gaat over de aanpak van de verkeersstructuur in en rond de binnenstad in de komende jaren. Bij de bespreking van het VCP was vooral de Molenstraat een “heet hangijzer”.

Gaan we voor éénrichtingverkeer of niet? Bieden wij duidelijkheid voor de toekomstige bewoners van de Spoorzone en de bewoners van onder meer de noordelijke singels of laten wij hen jarenlang in onzekerheid leven? Creëren wij een klimaat waarbij het aantrekkelijk wonen is in de Spoorzone of laten we de leefbaarheid nog even in het midden?

De PvdA is hierin heel duidelijk geweest: wij zijn voor invoering van eenrichtingsverkeer op de Molenstraat, maar willen pas tot uitvoering over gaan wanneer het verantwoord is. Of het verantwoord is, moet blijken uit een onderzoek dat te zijner tijd wordt uitgevoerd naar de verkeersstromen in het hele noordelijke gebied. In de tussentijd moet de verkeersstructuur daar worden aangepakt. De PvdA heeft vertrouwen uitgesproken dat het College er alles aan gaat doen om een leefbaar klimaat te realiseren, niet alleen in de Molenstraat maar in het hele noordelijke gebied.

Vanuit de coalitie hebben wij een amendement ingediend om hierin te voorzien. D66 en ChristenUnie hebben mede ondertekend. Het amendement kunt u lezen op amendement Molenstraat.

De opstand tegen het regime van dictator Bashar-al-Assad in Syrië duurt al zo’n negen maanden. Volgens de Hoge Commissaris van de Mensenrechten van de Verenigde Naties zijn al meer dan 4.000 mensen gedood bij de onderdrukking van de protesten tegen het bewind van Assad. De Syrisch-orthodoxe kerk steunt het regime van Assad, maar staat ook achter het verlangen naar democratie van de oppositie. Een positie tussen twee vuren.

door Theo Krabbe

In het klooster van St. Ephrem de Syriër in Glane, vlakbij de grens met Duitsland, kijkt bisschop Polycarpus Augin Aydin bedenkelijk. Bezorgd volgt Polycarpus, de Syrisch-orthodoxe bisschop van Nederland, de ontwikkelingen in Syrië. “Ik heb pas nog met collega-bisschoppen van mij uit Syrië gesproken. Veel Syrisch-orthodoxe christenen in deze regio zijn afkomstig uit Syrië. Zij hebben contact met hun familie in Syrië. Van hen hoor ik ook allerlei verhalen.” Hij draait er niet omheen. De Syrisch-orthodoxe kerk van Antiochië, waarvan de patriarch Zijne Heiligheid Mor Ignatius Zakka I Iwas in de hoofdstad Damascus zetelt, staat vooralsnog achter het regime van president Bashar-al-Assad. “Het regime van Assad bestaat uit twee families. Syrië met zeventien miljoen inwoners is een seculiere staat en kent geen democratische regering. De bevolking is overwegend islamitisch. De moslims zijn sjiitisch, soennitisch of alevitisch. De Assad-familie is alevitisch. Christenen vormen een minderheid, zo’n 10 procent van de bevolking. Er leven zo’n 80.000 Syrisch-orthodoxe christenen in Syrië. De Syrisch-orthodoxe kerk heeft er vier bisdommen: Hasaki, Aleppo, Damascus en Hommes. Dat het Assad-regime niet is meegegaan met de moderniteit en de democratische ontwikkelingen in de wereld is wel een groot probleem.”

Vergeleken met andere landen in het Midden- Oosten is het regime van Assad behoorlijk tolerant voor de christelijke minderheid, zegt bisschop Polycarpus. “Er heerst godsdienstvrijheid en vrijheid van onderwijs. Wij als Suryoye hebben er eigen parochiescholen, waar onze kinderen onderwezen worden in onze taal, cultuur en religie. De relatie tussen onze geestelijk leiders en president Assad is goed. Natuurlijk is die traditionele vrijheid niet voldoende. Het ontbreekt aan democratische vrijheden. Wie een eigen bedrijf in Syrië wil beginnen wordt geconfronteerd met allerlei economische beperkingen. Zo moet aan de Assad-familie een bepaald percentage worden afgedragen.” Bisschop Polycarpus overhandigt een recent interview met de Syrisch-orthodoxe aartsbisschop Yohana Ibrahim van Aleppo in de Oostenrijkse krant Die Presse. Daarin benadrukt de aartsbisschop dat de meeste christenen in Syrië zowel Assad als het verlangen naar democratie steunen, maar dat het geweld en het vermoorden van aanhangers en tegenstanders beëindigd moet worden. “Als Assad bereid is die (democratische hervormingen) te leiden, dan is hij de beste man omdat hij ervaring heeft en het land meer dan tien jaar heeft geregeerd”, zei aartsbisschop Ibrahim. “Hij is de president, iedereen houdt van hem. Niet alleen christenen, ook de moslims. Maar dat is niet genoeg. We hebben goed leiderschap nodig in de toekomst. Assad is een van de geschikte mensen om de veranderingen door te voeren die noodzakelijk zijn.”

Die uitspraken bevatten een hoge mate van vleierij, zegt bisschop Polycarpus lachend. Waarom zijn kerk zich niet tegen het regime van Assad in Syrië uitspreekt? “We weten niet wat de toekomst brengen zal. Als er chaos of een burgeroorlog komt dan zullen de christenen de eerste slachtoffers zijn. Dat leert de recente geschiedenis in het Midden-Oosten. De val van het regime van Saddam Hoessein in Irak heeft er toe geleid dat de christelijke minderheid er vervolgd werd en geconfronteerd werd met aanslagen, moord en geweld. En kijk ook maar naar het tragische lot van de christenen in Libanon en de koptische christenen in Egypte.”

Volgens Herman Teule, hoogleraar oosters christendom aan de Radboud Universiteit Nijmegen en de Katholieke Universiteit Leuven, staat de Syrisch-orthodoxe kerk in Syrië tussen twee vuren: enerzijds het dictatoriale regime van Assad, anderzijds het verlangen naar democratische hervormingen die de oppositie eist. “Dat bisschop Polycarpus spreekt over een goede relatie tussen de geestelijk leiders en het regime is een understatement. De geestelijk leiders hebben een uitstekende relatie met het regime van Assad. De top van de kerk steunt de dictator, maar zij vormen niet de hele kerk. Er zijn allerlei gewone Syrisch-orthodoxe gelovigen die op de kar van de oppositie willen springen. Dat zijn vooral bewegingen in de diaspora, in West-Europa en de Verenigde Staten. Politieke partijen en culturele verenigingen, die standpunten innemen en getalsmatig een grote aanhang hebben. Dat mag niet onderschat worden.”

De Syrisch-orthodoxe kerk van Antiochië heeft er destijds bewust voor gekozen om in de regeringshoofdstad Damascus het centrum van de kerk uit te bouwen. “In Damascus zetelt de patriarch. Damascus heeft bovendien een goede infrastructuur van kerken, grote kloosters en een theologische academie. Die zijn deels betaald door het regime en deels door de eigen mensen. De kerk heeft dus veel te verliezen.”

Tot nu toe zijn er in de streek rond Aleppo geen onlusten uitgebroken. Dat is opmerkelijk, vindt Teule. “Daar zijn veel bedrijven die exporteren naar Turkije en Europa. Aleppo is economisch een relatief welvarende regio. Syrisch-orthodoxe christenen spelen daarin een belangrijke rol. Ze hebben dus veel te verliezen bij de val van het regime van Assad.”

Dat is ook de reden waarom veel Assyriërs of Suryoye (Syrisch-orthodoxe christenen) in deze regio zich hullen in stilzwijgen, zegt George Hanna, gemeenteraadslid voor de PvdA in Enschede, zelf een Syrisch- orthodoxe christen en ook misdienaar. “Er zijn veel mensen die zaken doen met Syrië. Ze zijn bang dat het voor hun import- en exportbedrijven slechter wordt als er een andere regering komt. Maar de andere groep komt juist op voor vrijheid en mensenrechten. Die opereert vooral undercover. Die groepsleden laten niets van zich horen vanwege mogelijke repercussies voor henzelf en hun familie in Syrië.”

Het Enschedese PvdA-raadslid is optimistisch over democratische veranderingen in Syrië, zeker nu de Arabische Liga zich gekeerd heeft tegen het bewind van Assad en de verenigde democratische oppositie als de officiële gesprekspartner over de toekomst van Syrië heeft erkend. “In de Syrian National Council werken zeven partijen samen. De belangrijkste zijn soennieten, sjiieten, Koerden en Assyriërs. De alevieten, waarop Assad steunt, doen niet mee. Wij als Assyriërs zitten er in met de Assyrische Democratische Organisatie (ADO). Nu is het de tijd om op vreedzame wijze veranderingen te bewerkstelligen.

Christenen in Syrië moeten zich bij de oppositie aansluiten, die de rechten van minderheden garandeert. Anders lopen ze het gevaar dat ze als het regime valt, ook al is dat misschien pas over vijf jaar, als vijanden worden beschouwd. En ze vanwege hun steun aan Assad vervolgd worden.”

—- — —
Kader 1: Suryoye in Twente

De Syrisch-orthodoxe christenen in Twente zijn van oorsprong afkomstig uit Zuidoost-Turkije, Syrië, Libanon en Irak. Daar liggen gevoelsmatig ook nog steeds hun wortels: in het land van Tur Abdin, een laaggebergte ingeklemd tussen de grenzen van Turkije met Irak en Syrië. Het jarenlange geweld van de Koerden en de Turkse overheid hebben vanaf 1915 (Assyrische genocide) deze christenen uit het Midden-Oosten doen vluchten naar West-Europa, Canada en Australië. Assyriërs (Suryoye) noemen deze christelijke vluchtelingen zich: een volk van boeren, ambachtslieden (zilver- en goudsmeden, zadelmakers, pottenbakkers) en handelaren, trots op hun eigen cultuur, geschiedenis en taal, het Turoyo: een taal verwant aan het Aramees dat ten tijde van Jezus gesproken werd.

Zo’n 25.000 Syrisch-orthodoxe christenen (Assyriërs) wonen er in Twente en de streek rond Amsterdam. In deze regio beschikt de Syrisch-orthodoxe gemeenschap thans over zes parochiekerken. De St. Simon d’Zeytekerk in Oldenzaal, de kerken van St. Jakob van Saroegh en Mor Kyriakos in Enschede, die van Maria en St. Johannes de Apostel in Hengelo en de Mor Ignatiuskerk in Rijssen. Bovendien wordt ook van de Mariakerk bij het klooster van St. Ephrem de Syriër in Glane gebruik gemaakt, vooral bij uitvaarten vanwege de aldaar gelegen eigen ruime begraafplaatsen. In Glane zetelt ook de Syrisch-orthodoxe bisschop van Nederland, bisschop Polycarpus Augin Aydin.

— — —
Kader 2: De Syrisch-orthodoxe kerk
De Syrisch-orthodoxe kerk van Antiochië is één van de zogeheten oriëntaals-orthodoxe ker-ken. Het theologische debat over de goddelijke en menselijke natuur van Jezus Christus tijdens het Concilie van Chalcedon in 451 leidde tot en splitsing van de christelijke kerk en de oriëntaalse kerken aan de ene kant en de rooms-katholieke en oosters-orthodoxe kerken aan de andere kant. De oriëntaalse kerken en de oosters- orthodoxe kerken worden gerekend tot het oosterse christendom, waartoe ook de geünieerde (met Rome verbonden) kerken of oosters-katholieke kerken behoren. Er zijn veel overeenkomsten tussen de Syrisch-orthodoxe kerk, die wereldwijd zo’n 2,5 miljoen leden telt en de rooms-katholieke kerk, die bestaat uit meer dan 1 miljard gelovigen. De eucharistie is ook binnen de Syrisch- orthodoxe kerk één van de zeven sacramenten: doop, vormsel (H. Oliesel), biecht ziekenzalving, priesterwijding en huwelijk. Theologisch is er sprake van kleine accentverschillen rond Jezus Christus en de goddelijkheid van de Heilige Geest. Waar de rooms-katholieke kerk volgens het Concilie van Chalcedon vasthoudt aan de ‘twee naturenleer’ (Jezus is tegelijkertijd God en mens), legt de Syrisch-orthodoxe geloofsleer alle nadruk op de goddelijkheid van Jezus Christus, waarin diens menselijkheid volledig is opgenomen. Voor Syrisch-orthodoxe christenen is Christus zelf ook het hoofd van de kerk en zeker niet de paus van Rome of de patriarch van Antiochië die in Damascus zetelt. De patriarch is als bisschop slechts de eerste onder de zijns gelijken. De patriarch heeft ook geen juridische macht over de bisdommen, binnen het bisdom is de bisschop autonoom. Juist omwille van het pausambt zijn tijdens het Schisma (scheuring) van 1054 de kerken van het oosterse christendom en de rooms-katholieke kerk uit elkaar gegaan. Bovendien mogen priesters in de Syrisch-orthodoxe kerk gehuwd zijn. Monniken, ongehuwd, staan in hoog aanzien in de Suryoye-gemeenschap. Alleen monniken kunnen tot bisschop worden gewijd. Behalve priesters en monniken kent de Syrisch-orthodoxe kerk ook de liturgische functie van diaken, zanger of lezer.

Bron: TC Tubantia dd 10 december 2011

Om de verkeersveiligheid rond de basisscholen Drakensteyn, Vastert en Godfried Bomans te bevorderen, is besloten om, naast de bestaande draaiarmen voor het oversteken op de Knalhutteweg, nu ook een kiss & ride zone te realiseren.

Het voorstel daartoe kreeg instemming in de stadsdeelcommissie Zuid op dinsdag 29 november. Begin van het jaar had ik hier aandacht voor gevraagd in stadsdeelcommissie. Ik maakte me zorgen over de verkeersonveilige situatie, vooral over de overlast van auto’s rond de basisscholen. In de huidige situatie veroorzaken ouders opstoppingen voor fietsers en bussen bij de Verwooldslanden en Reerinklanden. Daar is namelijk geen ruimte om kinderen bij de scholen af te zetten. Ik ben erg blij met de komst van een kiss & ride zone. Het verkeer zal daardoor beter gereguleerd worden. Het liefst ziet de PvdA natuurlijk dat ouders hun kinderen met de fiets naar school brengen, maar wij begrijpen ook heel goed dat er veel ouders zijn die na het afzetten van hun kinderen verder moeten naar hun werk, misschien wel buiten de stad.

In de vergadering van de stadsdeelcommissie Zuid op dinsdag 29 november kwamen diverse zaken aan de orde die te maken hebben met jeugd en welzijn in dit stadsdeel.

Opnieuw werd gesproken over de jongerenontmoetingsplek (JOP) in de Helmerhoek. Deze komt er niet na bezwaren van omwonenden. Als commissie hebben wij naar mijn mening er alles aan gedaan om een JOP te realiseren voor de jongeren van de Helmerhoek. Treffend vond ik de uitspraak van stadsdeelwethouder Wallinga, die aangaf dat je er alles aan kunt doen om jongeren tegemoet te komen, maar dat maar één inwoner hoeft op te staan om bezwaar aan te tekenen en alles wordt van tafel geveegd. Omdat de hele procedure zo lang heeft geduurd, heeft het wat ons betreft geen zin meer om het traject opnieuw te starten met dezelfde jongeren. Stadsdeelmanager Nekkers gaat nog in gesprek met de jongeren om te kijken waar zij nog wel behoefte aan hebben. Mijn inbreng was voornamelijk gericht op de lessen die wij hieruit kunnen trekken, zodat een dergelijke situatie zich in de toekomst niet meer voordoet. Er is immers ook in de procedure het een en ander niet goed gegaan.

In de stadsdeelcommissie wees een inspreker van Platform Aram, de belangenvereniging van de Arameeërs in de Wesselerbrink, nog eens op de wens voor de inrichting van een jeugdhonk aan de Vlierstraat. Deze wens had het platform ook al bij de programmabegroting ingebracht, maar een meerderheid van de gemeenteraad wees die af. Er was geen aanleiding het er nu in de stadsdeelcommissie opnieuw over te hebben. Wij voelen er namelijk niets voor om een specifieke club te steunen, maar zoeken eerder naar samenwerking tussen partijen. Bovendien zijn er in stadsdeel Zuid meerdere clubs waar jongeren bij elkaar kunnen komen en investeren we liever in activiteiten dan in stenen.

Tenslotte kwam ook de werkwijze van wijkwelzijnsinstelling Alifa aan de orde. De PvdA is blij met de nieuwe werkwijze dat Alifa wordt afgerekend op “resultaatgericht werken”. Zo kunnen wij als gemeenteraad toetsen of bepaalde doelstellingen worden gehaald. Met dit kabinet zal in toekomst ook op welzijnswerk bezuinigd worden. Daarom vinden wij het nu al belangrijk dat meer samengewerkt wordt met verschillende verenigingen, wijkraden en instanties om tot een beter jongeren- en ouderenbeleid te komen. Jongeren moeten meer te doen hebben en ouderen moeten uit hun isolement gehaald worden.